سوالات متداول
1- آیا میزان بیمه و حقوق با هم رابطه دارند؟
بر طبق قانون ۳۰ درصد از دستمزد کارگر به عنوان حق بیمه در نظر گرفته می‌شود که این مبلغ بین کارفرما و کارگر تقسیم می‌شود. بدین ترتیب ۲۳ درصد از آن از سوی کارفرما و ۷ درصد دیگر از سوی کارگر پرداخت می‌شود. اما به طور کل مسئولیت پرداخت حق بیمه به کارفرما واگذار شده است.
2- نداشتن قرارداد کار مکتوب چه مشکلاتی دارد؟
یکی از سوالاتی که خیلی پرسیده می شود این است که آیا من که با کارفرما قرارداد مکتوب ندارم میتوانم حق وحقوقم را بگیرم؟
در پاسخ باید گفت قرارداد شامل قرارداد مکتوب و شفاهی می شود. برای قراردادهای شفاهی فقط شما باید رابطه کاری تان را با کارفرما ثابت کنید.
برای اثبات رابطه کاری هم می توانید از این مدارک استفاده کنید:
حکم استخدامی، ارتقاء شغلی، تغییر سمت در دوره مورد ادعا (احکام خارج از دوره مورد ادعا پذیرفته نمی‌شود)
لیست‌های حقوق کارگاه منضم به اظهار نامه مالیاتی که به تایید اداره دارایی مربوطه رسیده باشد.
دفاتر قانونی کارگاه و اسناد هزینه مربوطه
لیست‌های حقوق کارگاه
گواهی بانک ذیربط مبنی بر واریز حقوق ماهانه مدعی (طبق لیست های حقوق ارسالی به بانک مورد نظر)
فیش یا رسید حقوق یا چک بانکی
کارت افتتاح حساب بانکی
کارت‌های حضور و غیاب یا ورود و خروج یا دفاتر ثبت حضور و غیاب کارکنان کارگاه
کارت بهداشتی صادره از سوی اداره بهداشت محیط کار
معاینات پزشکی قبل از استخدام (موضوع ماده 90 قانون تامین اجتماعی)
ارائه آراء صادره از سوی هیات های تشخیص و حل اختلاف
تقاضای بازرسی و تحقیق از محل کار خود در جهت اثبات سابقه کاری
اخذ استشهادیه که به امضا همکاران سابق در کارگاه، واحدهای تجاری هم جوار و سایر افراد مرتبط رسیده باشد
برگه مرخصی و یا ماموریت تأیید شده توسط شرکت
گزارش بازرسان تامین اجتماعی در صورت انجام بازرسی از کارگاه
فاکتور خرید و فروش اجناس شرکت یا معرفی نامه کارگر به سازمان، بانک، شرکت، نهاد و ارگان دیگر
سایر مدارک متقن
3- چگونه اضافه کاری را از کارفرما دریافت کنم؟
این مورد هم زیاد مبتلابه هست که افراد نسبت به اضافه کاری که انجام داده اند حق و حقوق شان را دریافت نمایند. از لحاظ قانونی اگر بتوانید با استشهادیه یا قرارداد کار و یا هر مورد دیگری، اضافه کاری را ثابت نمایید، میتوانید در اداره کار محل کارگاه نسبت به مطالبه خود طرح دادخواست نمایید.
4- آیا طبق قانون مرخصی زایمان جزو سوابق کاری حساب می شود؟
مرخصی زایمان به دلیل وضع حمل و زایمان به زنان شاغل تعلق میگیرد. اما 3 نکته که باید توجه داشته باشید:
مرخصی زایمان جزو سوابق کاری تان محسوب می شود.
دوره مرخصی زایمان جزو ایام تعلیق از کار حساب شده و پس از مرخصی به کار سابق باز می گردید.
در صورتی که سابقه کاری تان کمتر از یک سال می باشد نمیتوانید از مرخصی استعلاجی و زایمان استفاده کنید.
5-هزینه آزمایشات بدو استخدام با چه کسی است؟
هزینه های آزمایشات بعد از استخدام و ابتدای شروع به کار که با نامه درخواست کارفرما می باشد بر عهده کارمند یا کارگر می باشد و کارفرما مسئولیتی در این زمینه ندارد.
6- پایه سنواتی دقیقا یعنی چی؟
«پایه سنواتی» را می‌توان بخش حمایتی پایه حقوق نامید که تقریبا می توان گفت برای جبران کردن حداقل دستمزد، توسط شورای عالی کار، تصویب و ابلاغ می‌گردد.
7- طریقه شکایت از کارفرما بابت حق بیمه در صورت نداشتن کارت پایان خدمت به چه شکل است؟
طبق قانون شرکت ها و موسسات خصوصی اجازه استخدام و بکارگیری افراد فاقد کارت پایان خدمت را ندارند. اما با این حال کارفرما موظف است کارمند یا کارگر خود را حتی بدون سربازی رفتن بیمه نماید. طبق رای دیوان عدالت اداری،نداشتن کارت سربازی،تنها مانع دریافت بیمه بیکاری بوده و خللی در سایر حقوق و مزایا نظیر بیمه و سنوات و عیدی و پاداش نخواهد داشت.
8- “ضمن اسقاط کلیه خیارات من جمله خیار غبن فاحش” در قرارداد یعنی چی؟
” اسقاط کلیه خیارات ولو خیار غبن فاحش” یعنی پذیرفتن اینکه ” حق فسخ قرارداد را ندارم حتی اگر به طور واضح و فاحش در معامله ضرر کرده و فریب خورده باشم ” توصیه می شود در هنگام بستن قرارداد کاری به این عبارت دقت نمایید تا بعدا متضرر نشوید.
9- قرارداد محرمانگی اطلاعات چیست؟
قرارداد محرمانگی یا قرارداد عدم افشای اطلاعات (NDA) مطابق ماده 10 قانون مدنی می باشد.
قراردادی که بین شرکت ها یا افراد حقیقی به منظور حفاظت از اطلاعات محرمانه، داده ها، مراودات ، تجربیات و … درباره یک موضوع منعقد می گردد و طرفین متعهد می شوند تا اطلاعات را مورد استفاده تحاری یا در اختیار شخص دیگری قرار ندهند.
10- طریقه محاسبه عیدی و پاداش کارمندان و کارگران مشمول قانون کار چگونه است؟
کلیه کارگاههای مشمول قانون کار مکلفند تا به کارمندان و کارگران خود به نسبت یک سال کار معادل شصت روز آخرین مزد ، بعنوان عیدی و پاداش پرداخت نمایند. مبلغ پرداختی از این بابت به هر یک از کارکنان نبایستی از معادل نود روز حداقل مزد روزانه قانونی بیشتر باشد.